Yazıklar Olsun Bize!

Yetkililer ve ilgili kurumlar nihayet sesimizi duydular, harekete geçtiler. Pazartesi (20 Mayıs) gününe kadar, İnişdibi’nde ormanlık alan içine açtığı iki adet vahşi çöp ve katı atık depolama alanını kaldırması için Belediye Başkanı uyarıldı. Aksi takdirde Belediye’yi ağır para cezaları bekliyor.

Bugüne kadar Belediye yönetiminin sürdürmüş olduğu umursamaz ve doğa karşıtı tutum düşünüldüğünde ilgili alanın temizleneceğine dair küçük de olsa bir olasılık bulunmuyor.

Böyle düşünmek için çok sağlam gerekçelerimiz var:

1.     Bilindiği gibi, 8 Eylül 2012’de “Akyaka Çöpyaka Olmayacak!” yürüyüşü ile Belediye ormanlık alana attığı, atılmasına göz yumduğu çöp ve moloz için protesto edilmiş, bu tahribata derhal son vermesi için Belediye önünde yapılan bir basın açıklamasıyla uyarılmıştı. Kendisinin protesto edildiği eyleme katılarak AYYP’nin basın açıklamasının ardından gazetecilerin yönelttiği sorulara verdiği yanıtla, ilgili alandaki sorumluluğunu kabul eden Belediye Başkanı, yürüyüşten sonra görüştüğü AYYP’yi temsilen üç kişilik bir heyete ormanlık alana bir daha katı atık atılmayacağına dair söz (!) verdi. Ancak, sözün alındığı tarihten bu yana ormanlık alana atılan katı atık miktarı üç misli arttı. Vahşi depolama alanı birden ikiye çıktı. Çöpün ucu Marmaris yolundan gözükmeye başladı.

2.      AYYP üyelerinin toplu imza ile ilgili alana atılan çöplerin kaldırılması ve sorumlulardan hesap sorulması talebiyle Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü’ne 25 Haziran 2012 tarih ve 11262 sayılı başvuruya ilgili kurum, 3 Ekim 2012 tarih ve 10422 sayılı yanıtta: “Belediyeye ait ve yol yapımında kullanılacağı ifade edilen hafriyat atıklarının (17/08/2012 tarih ve 8846 sayılı) yazımız tebliğ tarihinden 15 gün süre içinde temizlenerek Valiliğimize (Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü) bilgi verilmesi gerektiği, aksi halde 2872 sayılı Çevre Kanunun ilgili maddelerine istinaden idari işlem uygulanacağı” ifade ediliyordu. Neredeyse bir yıl olacak, Belediye söyleneni yapmadığı gibi, aynı mevkiye ikinci bir vahşi depolama alanı açtı, Marmaris’e açılan tali bir yolu yükselterek çöp ve molozla doldurdu. İlgili kurumun sessiz kalması Belediye yönetimini yürüttüğü tahribat konusunda daha da yüreklendirdi. 

3.     Bütün bunlar yetmezmiş, sanki bu tahribatı kendisi yapmıyormuş ve temizlik işlerini çok iyi yönetiyormuş gibi Akyaka Belediyesi dalga geçercesine çoğu belediye yönetiminin halkın lehine yorumlayıp uygulamadığı bir yönetmeliğe dayanarak belde halkı ve esnafın su faturalarına “katı atık bedeli” ilave ederek tahsil etmeye başladı.

Bu nedenlerle Belediye’den doğru bir adım atmasını beklemek aşırı iyimserlik de değil, saflık olur. Bu inadın sonucunda Belediye’ye kesilecek yüksek para cezası da Başkan için hiç caydırıcı değil! Nasılsa bir yolu bulunur sorumluluğu tümüyle kendisine ait ceza belde sakinlerine bir biçimde fatura edilir. Üstelik bu işlem,  mağdur rolü oynamasına olanak vereceği için belki de önümüzdeki seçimlerde UNESCO başvurusuyla birlikte çok iyi bir seçim yatırımı bile olabilir.

Ne yazık ki bütün işaretler, eğer belde halkı etkili bir biçimde müdahil olmayıp seyirci kalırsa, gelişmelerin tam da bu istikamette cereyan edeceğini gösteriyor. Çünkü yetkili kurumların Başkanı uyarmasının ardından Belediyenin vahşi çöp ve katı atık depoladığı ilk alana gelen bir greyder çöp ve molozu kaldırmak bir yana, bir daha alınamayacak biçimde onları fotoğrafta göründüğü gibi yayıp, aşağıya yuvarladı. (16 Mayıs 2013):

İkinci çöp alanında ise hiçbir işlem yapılmadı. İnişdibi üzerinde ormanlık alanın içinden Marmaris yoluna açılan sapağın hemen girişi çöple kapatılmıştı, öylece duruyordu (16 Mayıs 2013):

Peki, ilk alanda çöpler aşağıya yuvarlanırken, neden diğerinde benzer bir işlem yapılmamıştı? Elbette sınırlı yaratıcılık ve düş gücümüzle bunu anlamamız mümkün değildi. Ancak nice sonra, görmüş geçirmiş bir büyüğümüzün klozet üzerinde vermiş olduğu pozla gerçeği anlayabildik:

Anladık ki gördüğümüz çöp değildi; bize çöp gibi görünen aslında Akyaka’yı UNESCO’nun Dünya Miras Alanları Listesine sokacak en büyük kozdu:

En doğal ihtiyaçlarını görürken bile insanla doğa arasına örülmüş bütün duvarları, engelleri kaldıran, orman içi zeytinlik manzaralı bir klozet! Bundan daha büyük ve yaratıcı bir buluş olabilir miydi? (17 Mayıs 2013):

 

Utanmamız gerekirdi. Çünkü buradaki inceliği, ileri görüşlülüğü ve düş gücünü anlayamamış olmamız bir yana, bir de tutturmuş belediye ormana çöp atıyor diye sürekli feveran ediyorduk!

 Yazıklar olsun bize!

 

Alpaslan AYDIN